Shilapatra शिलापत्र - खबरको स्थायी ठेगाना

शितल दाहाल

शितल दाहाल

डायरी अफ शिवरात्रि

डायरी अफ शिवरात्रित्यो रात मैले सराब पिएको थिइनँ, न त बेहोस हुने गरी घोट्टा नै सेवन गरेको थिएँ । चोर, पाकेटमार, जोगी सन्त महन्त, महिला र पुरुषबाट घेरिएर पनि म एक्लो तर स्वाधीन भएको अनुभूति गरे । ५ चैत, २०८०

दासताको व्रत मासौँ बरिलै...

दासताको व्रत मासौँ बरिलै...कतिपय मान्छे 'पुरानो समाज गजबै राम्रो' भनेर चर्चा गर्छन् । 'अहिलेको युगै खराब र समय नै संस्कारहीन'समेत भन्न भ्याउँछन् । तर सुत्केरी ब्यथाले च्यापेकी महिलालाई पानी पिउनै नदिनेचाहिँ कति संस्कारी ?२९ भदौ, २०८०

घाँटीनिरै डाम, रातितिरै काम...?

घाँटीनिरै डाम, रातितिरै काम...?राति काम गर्नै नहुने हो ? बाँच्नका लागि राति मकै बेच्ने र ठेला धकेल्नेहरू पनि हुन्छन् । सबैले रातको रतिकर्म मात्र गर्दैनन् । बाँच्ने आशाले रतिकर्म नै गरे पनि अरुलाई केको आपत्ति ?११ साउन, २०८०

आमाको ‘क’ र विपश्यनाको ‘ज्ञ’

आमाको ‘क’ र विपश्यनाको ‘ज्ञ’युवलले भनेजस्तै मीठामीठा फल दिने वृक्षहरू रोप्ने कला छैन हामीसँग । फेरि त्यो कला आओस् पनि कसरी ? हामीलाई दिइएको संस्कारमा वृक्षबाट मीठोमीठो फलको आस गर्ने मात्रको ज्ञान छ१५ जेठ, २०७८

मन परेको मान्छेलाई कहाँ सजाउने ?

मन परेको मान्छेलाई कहाँ सजाउने ?हो, मन परेको मानिसलाई भित्तामा सजाउनका लागि महिलाको आफ्नै घर हुनपर्छ । घर भनेको सुत्ने कोठा र भात खाने भान्छा मात्रै होइन, ठूलो हिम्मत र सौर्य हो । घर निस्फिक्री सम्पत्ति पनि हो । त्यसो भए आजसम्म यस राज्यका महिलाहरूको आफ्नै घर किन थिएन ?२७ माघ, २०७७