गोठमा भोकाएका केही गाईवस्तु कराइरहेका छन् । भोकाएका गाईवस्तुको भन्दा ठूलो आवाजमा रुवाबासी चलिरहेको छ, घरभित्र । १० दिनअघि मात्र भिडियो कलमा गफ गरेका 'ठूलो कान्छो' छोरो राजेशको मृत्युको खबर पाएदेखि आमा कैलाशदेवी (५०) डाको छाडेर रोइरहेकी छिन् ।
इजरायलमा छोराको मृत्युको खबरले कैलाशदेवीको आइतबार साँझदेखि नै होस आउँदै जाँदै गरिरहेको छ । बेहोस हुँदा केही बेर अलि शान्त हुन्छ घर । जब शरीर बौरिन्छ, फेरि डाको छोडेर रुन सुरु गरिहाल्छिन्, उनी । कैलाशदेवी रोइरहँदा उनका श्रीमान्, राजेशका बुबा राजकुमार स्वर्णकार (५६) भने मौन छन् । श्रीमतीको छेउमा बसेर राजकुमार टोलाएका मात्र देखिन्छन् ।
राजेशले तीन दिनअघि मात्र फोन गरेर मंगलबारसम्ममा 'घर खर्च' भनेर पहिलो महिनाको तलबबाट एक लाख रुपैयाँ घरमा पठाइदिने भनेका थिए । विदेश गएको छोरासँग गफ हुँदै थियो । बराहक्षेत्र नगरपालिका-११, मधुवनस्थित पट्वारी टोलमा स्वर्णकार परिवारको खुसीसाथ शान्तसँग चल्दै थियो । कोसौँ टाढा इजरायलमा भएको आतङ्ककारी हमलाले आइतबार साँझदेखि भने परिवारसँगै गाउँकै माहौलसमेत शोकमय बनाइदिएको छ ।

टीकापुरमा बीएस्सी एजी सकेर 'लर्न एन्ड अर्न' कार्यक्रमअन्तर्गत २८ दिनअघि मात्र घरबाट बिदा लिएर इजरायल पुगेका थिए, २३ वर्षीय राजेश स्वर्णकार । सानैदेखि पढाइमा अब्बल रहेका राजेश छात्रवृत्तिमा टीकापुर पुगेर पढेका थिए । त्यहीँबाट स्नातक तहको पढाइ सकेपछि विश्वविद्यालयकै अफरमा राजेश ११ महिनाका लागि इजरायल उडेका थिए ।
हुन त शनिबारदेखि गाजा क्षेत्रबाट लगातार इजरायलमा हमला भएदेखि नै स्वर्णकार परिवारभित्र अलिअलि चिसो पसेको थियो । हमलापछि राजेशसँगै काममा खटिने अन्य साथीहरूले 'राजेश आफूहरूसँग बंकरमा नरहेको' खबर राजेशका दाजु मुकेशलाई दिएका थिए ।
नजिकका अरु बङ्करमा लुकेर बसेको हुन सक्ने खबर घरमा आइपुगेको थियो । 'यताबाट गरेको फोन नउठ्दा थोरै शंका त लागेको थियो, तर हामीलाई धेरै आस थियो सर,' आँखामा आँसु थाम्दै राजेशका जेठा दाजु मुकेशले भने । तर, आइतबार साँझ सामाजिक सञ्जालमा इजरायलमा ज्यान गुमाएका नेपालीहरू भने मृतकको 'लिस्ट' भाइरल भयो ।
त्यतिबेलासम्म पनि स्वर्णकार परिवारलाई थाहा थिएन, उनीहरूकै परिवारका सदस्यसमेत मृतकको सूचीमा थियो भनेर । 'पल्लो घरकी भाउजूले भाइको नाम देख्नुभएछ फेसबुकमा, त्यही ल्याएर हामीलाई देखाउनुभएपछि अनि त...' लामो सास तानेर मुकेशले भने ।
१० दिनअघि मात्र घरमा भिडियो कलमा राजेशले आफू गाजा क्षेत्रको सिमानामा भएको बताएका थिए । सिमाना क्षेत्र अलि विवादित रहेको र 'युद्ध हुन सक्छ' भन्दा घरका सदस्यलाई मनमा अलिक चिसो पसेको थियो ।
मृतक राजेशको घर ।युद्ध हुन सक्ने भन्दै युद्धबाट बच्न बंकरहरू देखाउँदै सपरिवारसहितको भिडियो कलमा राजेशले भनेका छन्, 'आक्रमण भइहाल्यो भने, युद्ध भयो भने यहाँ छिर्ने हो ।' तर, युद्धबाट बच्न बनाइएको त्यही बंकरभित्र पस्न नपाउँदै राजेशले ज्यान गुमाए । 'मलाई त इजरायल भनेको थियो, सेफ छ भनेको थियो,' मुकेशले भने, 'तर, सिमानामा पर्छ, त्यस्तो थाहा पाएको भए म त जानै दिन्नँ थेँ ।'
राजेशले आफू इजरायल जाने निर्णयमा परिवारका सदस्यहरू तयार थिएनन् । इजरायल जानुभन्दा अरु कुनै ‘राम्रो देश’ जान राजेशलाई घरकाले भनेका पनि थिए । इन्टर्न पनि हुने र अलिअलि पैसा पनि हुने भन्दै ११ महिना त हो भनेर जाने नै भनेपछि परिवारले स्वीकृति दिएको थियो ।
पढाइका कारण धेरै समयदेखि घरबाहिर नै रहेकाले राजेश विदेशमा कसरी बस्छ भन्ने परिवारमा 'पिर' भने त्यति थिएन । चार दाजुभाइमध्ये तेस्रो सन्तान थिए, राजेश । आमाले घरको काम गरेर छोराहरू हुर्काउँदा बुबा राजकुमार स्वर्णकार भने निजामती सेवामा छन् । नजिकको कोशी गाउँपालिका चौथो तहमा काम गरिरहेका राजकुमारको कमाइले छोराहरूलाई जसोतसो राम्रो शिक्षा दिए ।
जागिरसँगै दुई बिघा जग्गामा खेतीसमेत हेर्छन्, राजकुमारले । कृषि ब्याकग्राउन्ड परिवारका चार छोरामध्ये तीन छोरालाई इन्जिनियरिङ पढाएका उनले राजेशलाई भने कृषि पढाएका थिए । राजेशका दुई दाजुमध्ये इन्जिनियरिङ सकेका मुकेश नगरपालिकाका सब-ओभरसियर हुन् । अर्का दाजु विनोदले इन्जिनियरिङ कन्सल्टेन्सी खोलेर बसेका छन्, इटहरीमा । राजेशपछि जन्मिएका भाइ चन्दन अहिले पनि आन्द्र प्रदेशमा इन्जिनियरिङ पढिरहेका छन् । चन्दनले भने, 'हामी तीन जनाले सिभिल इन्जिनियरिङ गर्यौँ, दाइले मात्र कृषि पढेको थियो ।'
मृतकका बुबा राजकुमार स्वर्णकार ।कृषि पढेको भन्दा पनि पढेपछि इजरायल पठाउने सुदूरपश्चिम विश्वविद्यालयसँग परिवार आक्रोशित छन् । विद्यार्थीहरूलाई सुरक्षित क्षेत्रको सट्टा विवादित सिमानामा काम गर्न पठाएको भन्दै स्वर्णकारको घर पुगेका प्रशासकहरूसँग राजेशका दाजु मुकेशको गुनासो छ ।
सुनसरीकी प्रमुख जिल्ला अधिकारी हुमकला पाण्डेलाई गुनासो गर्दै उनले भने, 'अहिले विद्यार्थी लगेको ठाउँ डेन्जर जोन रछ, त्यस्तो ठाउँमा विद्यार्थी कसरी पठायो ? कलेजले कसरी सम्झौता गर्यो ? विश्वविद्यालयले यसमा ठूलो कमजोरी गरेको छ ।'
प्रकाशित मिति: सोमबार, असोज २२, २०८० १७:५७